Molibden (Mo)
Molibden jest wykorzystywany przez rośliny w najmniejszych ilościach spośród wszystkich składnik pokarmowych. Jego ilość potrzebna roślinie jest zależna od konkretnego gatunku. Jest absorbowany głownie w postaci jonów MoO42-.
Molibden jest metalem i składnikiem 4 kluczowych enzymów roślinnych. W połączeniu z żelazem jest częścią reduktazy azotanowej, która ma decydujące znaczenie jeśli chodzi o wykorzystanie azotu. Azotany wchłaniane przez roślinę są redukowane do azotynów właśnie przez powyższy enzym, by później przekształcić się w aminokwasy przy wykorzystaniu reduktazy azotanowej. W przypadku niedoboru molibdenu, azotany mogą akumulować się w starszych liściach. Będzie to prowadzić do zmiany barwy liścia na niebieskawo-zieloną z widocznymi objawami chlorozy w późniejszym stadium.
Pozostałe enzymy zawierające molibden to aldehyd octowy (pełni funkcję podczas formowania hormonów roślinnych: kwasu indolilooctowego i abscysynowego), dehydrogenaza ksantynowa (degradacja puryn) i oksydaza siarczynowa (detoksykacja siarczynów do siarczanów). Bakterie symbiotyczne w brodawkach korzeniowych wykorzystają azot (N2) i enzym oparty na molibdenie tj. nitrogenazę do przekształcenia azotu do formy przyswajalnej dla roślin.
Dostępność molibdenu dla roślin lądowych wzrasta wraz ze wzrostem odczynu gleby. Dlatego niedobor molibdenu można często zaobserwować na kwaśnych ziemiach– sytuacja odwrotna do zjawiska przyswajalności metali. Objawy niedoboru molibdenu to (podobnie jak w przypadku azotu) jasno-zielone i żółtawe przebarwienia na liściach.