Chlor (Cl)

Rodzaj chloru wykorzystywanego przez rośliny (jon Cl^-) nie ma nic wspólnego z trującym kwasem chlorowym Cl₂. Przyswajalny dla roślin chlor znany również jako składnik soli kuchennej (NaCl) jest składnikiem i tworzy sole również z innymi jonami metali np. chlorek potasu KCl.

Chlor jest ważnym składnikiem pokarmowym dla roślin, lecz jedynie w śladowych ilościach. Niektóre rośliny zawierają go jednak stosunkowo dużo. Gleby i woda w obszarach nadbrzeżnych zawierają często duże stężenia chlorków. Rośliy przystosowane do życia w takich warunkach zwane halofitami tolerują stężenia nawet powyżej 0,5%. Różne rośliny wodne w tym m.in. Myrophyllum sp. i Potamegeton sp. oraz kilka gatunków typowo akwariowych mogą z powodzeniem rozwijać się w wodzie o zasoleniu od 0,1 do 1%.

Chlorki są łatwo przyswajalne i bardzo mobilne w obrębie rośliny. Nie są budulcem żadnych organelli komórkowych. W roślinie przebywają w formie jonów chlorkowych. Podobnie jak w przypadku potasu są ważne w procesach osmoregulacyjnych (ciśnienie wewnątrzkomórkowe odpowiedzialne za otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych). W komórkach roślinnych chlorki pomagają utrzymać stabilny odczyn cytoplazmy (powyżej 7) i soku komórkowego (znacznie poniżej 7). W tym celu ujemne jony chlorkowe są wtłaczane do wakuoli razem z dodatnimi protonami (H⁺). Jony Cl^- kofaktorami wielu enzymów w tym enzymu manganowego w chloroplastach (rozkład wody i wytwarzanie tlenu podczas fotosyntezy) i enzymu odpowiedzialnego za tworzenie aminokwasu – asparaginy.

W wodzie kranowej znajduje się wystarczająca ilość chlorków potrzebnych roślinom akwariowym. W razie potrzeby może być on dodawany np. w postaci chlorku potasu.