Bor (B)
Bor jest absrbowany przez rośliny głównie z niezdysocjowanego kwasu borowego B(OH)3 lub z jonu B(OH)4-. W środowisku naturalnym bor jest uwalniany z minerałów takich jak miki czy turmaliny. Skały o kwaśnym odczynie takie jak granit są ubogie w boron. Stężenie boru w wodzie mrskiej jest natomiast bardzo wysokie (około 5mg/l). W zbiornikach słodkowodnych utrzymuje się zazwyczaj w przedziale 0,1-0,5 mg/l.
Naukowcy już w 1930 roku wiedzieli o ważnej roli jaką bor pełni w tkankach roślinnych i od tamtej pory przeprowadzono wiele badań opisujących objawy jego niedoborów takie jak: deformacja liści, chloroza i nekroza, obumieranie nowych stożków wzrostu i wierzchołków korzeni. Szczegóły funkcji jakie bor pełni w procesach metabolicznych roślin są jednak odkryte tylko częściowo. Rośliny uprawne zwłaszcza podczas letniej suszy i intensywnego wzrostu często wykazują objawy niedoboru boru. Przykładem może być gnicie w tym okresie buraków cukrowych. Rośliny lądowe wykazują również problem z przyswajaniem boru, jeżeli pH gleby jest wyższe niż 7 i gdy towarzyszą temu wysokie stężenia żelaza i wodorotlenku glinu. Ilość boru do optymalnego wzrostu roślin jest różna w zależności od gatunku. Rośliny dwuliścienne wymagają więcej boru niż jednoliścienne (zwłaszcza zboża).
W przeciwieństwie do innych pierwiastków, bor nie jest składnikiem żadnych enzymów. Największe stężenie boru występuje w ścianie komórkowej, którą stabilizuje w połączeniu z innymi pierwiastkami.
Ważną funkcją boru jest transport cukru do tkanek twórczych (merystematycznych) znajdujących się na wierzchołkach nowych pędów i korzeni. Funkcja transportująca tłumaczy rolę boru w innych procesach komórkowych takich jak podział komórek, fotosynteza, przetwarzania azotu, fosforu, hormonów roślinnych, tłuszczy, soli, budowy ściany komórkowej oraz w procesie zapylenia kwiatów. Bor jest również kluczowy w procesie produkcji skrobi, która później przekształca się w celulozę będącą budulcem ściany komórkowej. Co więcej, bor pełni ważną funkcję w procesie redukcji enzymatycznych żelaza do formy przyswajalnej dla roślin, poprzez ich system korzeniowy. Niedobór boru prowadzi do ograniczenia przyswajania żelaza oraz innych składników pokarmowych takich jak: magnez, wapń, potas i fosfor. To z kolei może spowodować szereg innych negatywnych skutków.
Znane są gatunki roślin, w obrębie których bor jest pierwiastkiem niemobilnym, a jego niedobory są najpierw widoczne w nowo powstałych częściach rośliny. Pozostałe gatunki posiadają zdolność transportu tego pierwiastak za pomocą łyka (tkanka przewodząca). Powstaje wtedy sytuacja, w której zawartość boru w zdrewniałych częściach rośliny jest mniejsza podczas niedoborów i dochodzi do przetransportowania tego składnika do innych części rośliny.
Rośliny lądowe mogą przyswajać bor bardzo szybko kiedy jest on podawany dolistnie. Taka sama sytuacja powinna mieć miejsce w przypadku roślin wodnych.
Za pomocą tych nawozów Aqua Rebell dodasz bor do swojego akwarium
